Son günlerde yaşanan şiddet vakaları, özellikle emniyet ve yargı mensuplarını hedef alan cinayetler, toplumun derinlerinde biriken gerilimlerin yüzeye çıktığını gösteriyor.
Bu olaylar, yalnızca adli vakalar olarak değil, aynı zamanda toplumsal birer sinyal olarak değerlendirilmelidir.
Her iki olayda da dikkat çeken ortak nokta, faillerin genç bireyler olması. Bu durum, yalnızca bireysel öfke patlamalarıyla açıklanamaz. Gençlerin adalet sistemine karşı bu denli sert tepkiler vermesi, otoriteyle kurulan ilişkinin sorgulanması gerektiğini ortaya koyuyor. Yargı sopasıyla bükülen bileklerin, genç eller tarafından kesilmesi metaforu; adaletin yalnızca cezalandırıcı değil, aynı zamanda kapsayıcı ve onarıcı olması gerektiğini hatırlatıyor.
Toplumun bu kırılgan döneminde, kamu düzeni kadar bireysel hak ve özgürlüklerin de gözetilmesi gerekiyor. Şiddet hiçbir şekilde meşru görülemez; ancak şiddetin nedenlerine kör kalmak da çözüm üretmeyi imkânsızlaştırır. Genç bireylerin bu tür vakalarda fail olarak öne çıkması, eğitimden sosyal politikaya kadar birçok alanda yeniden düşünmeyi zorunlu kılıyor.
Eğer bu gidişat olağan bir sürece evrilmezse, yalnızca güvenlik değil, toplumsal bütünlük de ciddi zarar görebilir. Bu nedenle hem karar alıcıların hem de kamuoyunun, yaşananları sadece adli bir vaka olarak değil, toplumsal bir uyarı olarak okuması gerekiyor.
